Zondag 30 maart 2025
Rond 12 uur hebben we alles ingepakt, het huis afgesloten en rijden we de straat uit. Eerst via Zwolle naar Boekelo (bij Enschede) voor een verjaardagsvisite. Tegen 4 uur, uurtje later dan de bedoeling was, rijden we Duitsland in.
De route gaat via Gronau en de A31 door het Ruhrgebied: Bottrop, Oberhausen, Leverkusen, Keulen enz. Twee keer file, wegwerkzaamheden en een (niet ernstig) ongeval. De bestemming is Prüm in de Eifel: vrienden Peter en Lidy zijn ook onderweg met de camper en zij staan in Prüm. Gezellig, we komen daar om 20.00 uur aan.
Vandaag gereden 381km, overnachting € 10,00.
Maandag 31 maart 2025
Gisteravond waren we laat, dus vanochtend een beetje uitgeslapen. Na het ontbijt rijden we naar de ReWe-supermarkt om het een en ander aan boodschappen te halen. Lekker donker Duits brood, eten voor vanavond, van die dingen. Daarna rijden we naar Dasburg, 35km verderop.
Dasburg is een aardig plaatsje op de grens van Duitsland en Luxemburg, aan de grensrivier de Our. Van hieruit kun je het riviertje volgen via de N10, een hele mooie route!
Al vrij snel rijden we Untereisenbach binnen, een dorp met een parkeerplaats aan de rivier. Een mooie plek voor een koffiestop, en omdat het al rond 12 uur is maken we er meteen een lunchstop van. 🙂
Om half twee (ja, we zaten daar zo gezellig…) gaan we verder. Door het dal van de Our, die verderop uitstroomt in de Sûre, rijden we naar Echternach. Hier slaan Peter en Lidy af richting de snelweg: ze willen naar Langres in Frankrijk en dat is nog zo’n 300km. Wij vervolgen de route langs de Sure, die verderop uitkomt in de Moezel.
We vinden geen aardige overnachtingsplaats: veel campings gaan pas op 1 april (morgen!) open, of nog later. We tanken nog Luxemburgse diesel in Schengen (€ 1,449) en rijden Frankrijk in.
Bij Amnéville, tussen Thionville en Metz, vinden we een Camping Car Park.
Vandaag gereden 198km, totaal 579km. Overnachting € 17,24.
Dinsdag 1 april 2025
Vanochtend rond 10 uur uit Amnéville vertrokken. Eerst maar een stukje snelweg: van Metz naar Nancy (80km), dan de snelweg weer af. We gaan verder langs de (Franse) Moezel naar het zuiden.
De Moezel is hier in Frankrijk al redelijk onbevaarbaar, dus er loopt een kanaal langs, het Canal des Vosges. Over de D570 rijden we een mooie route langs plaatsjes als Charmes, Vincey en Epinal. Onderweg een lunchstop bij… een sluisje! Dat hebben we vaker gedaan! 🙂
Voorbij Epinal verlaten we de Moezel over een binnenweg naar Xertigny. Doel: een tochtje door het Dal van de Semouse. Een aardige rit, maar er staan wel heel veel gebouwen leeg in dit smalle dal. Zelfs een kasteel, dat er 40 jaar geleden nog heel aardig uit zag!
Hierna op zoek naar een France Passion-adres. Dat wordt bij een biologische kaasboerderij met de naam Gaec dus Petit Moulin, niet ver van Plombieres-les-Bains. Hij heeft twee kleine parkeerplaatsen. We gaan direct om 19.00 uur even de verschillende soorten kaas bij hem proeven!
Echt proeven werd het niet, het is gewoon een mini-winkeltje. We kozen een paar mooie stukken biologische kaas uit, en namen er nog een bakje kwark bij. Die € 10,40 was de helft goedkoper dan we hadden verwacht!
Vandaag gereden 214km, totaal 793km. Overnachting gratis.
Woensdag 2 april 2025
Goed geslapen, de hond (kruising Border Collie en Duitse Herder) heeft goed op ons gepast. De morgenstond had goud in de mond, hierbij nog een paar foto’s.
Nog voor tien uur waren we klaar om te vertrekken, de route was uitgestippeld. Eerst naar het dichtbij gelegen Le Val-d’Ajol, langs een steile bergweg mét haarspeldbocht naar beneden.
We gaan verder naar het zuiden via D-wegen, échte binnenwegen. Op de tweebaans N-wegen zit je nog tussen het zware vrachtverkeer. En nu kom je ook nog door leuke, traditionele Franse dorpjes en stadjes.
De eerste wat grotere plaats is Vesoul. Daar draaien we af naar het oosten, naar L’Isle-sur-le-Doubs. Vanaf dat plaatsje volgen we de rivier de Doubs, door het gelijknamige dal, tot aan Baume-les-Dames.
In Baume-les-Dames kiezen we weer een zuidelijke richting, naar Ornans. Onderweg, in de binnenlanden, zit een France-Passionboer met restaurant, waar je in de boomgaard mag staan. We gaan kijken!
Het blijkt wel een aardig plekje, maar… het restaurant is nog gesloten, er is niemand te zien, het is pas 15.00 uur en er staat een wat koude wind.
We besluiten naar Ornans door te rijden. Daar is een aardige camping met binnenzwembad, die opent op 2 april. Vandaag dus! Bij aankomst blijkt dat echter 5 april te zijn, ze zijn nog niet open.
We rijden door naar Vuillafans, 8km verderop. Daar vinden we een Camping Municipal die al wél open is. Aan de rivier La Loue, recht tegenover een oude watermolen. Hier blijven we vannacht.
Vandaag gereden 207km, totaal 1000km. Overnachting € 15,44.
Donderdag 3 april 2025
Fris gedoucht gaan we vandaag verder. Water getankt, toilet leeg, we kunnen er weer even tegen! We vervolgen de weg door het dal van La Loue. Bij het dorpje Lods zijn een drietal stroomversnellingen/drempels in de rivier: een spectaculair gezicht!
Op een bepaald moment loopt de weg hoog langs de bergrand en is de rivier, beneden in het dal, bijna niet meer te zien. Wat wel te zien is aan de bergwand is hoe de rivier zich hier in de loop van miljoenen jaren pakweg 700m diep heeft uitgesleten…
Een eindje verderop verlaten we de rivier en volgen we de N57 naar Pontarlier. Van hieruit kruipt de weg de bergen weer in tot op een niveau van 800-1000m. Mooie dorpjes en we rijden langs het bergmeer met de naam Lac de Saint Point. Vanuit dit langgerekte dal-op-hoogte dalen we weer af naar het kaasstadje Morbier.
Onderweg passeren we nog een bijzondere, oude watermolen. Wel drie verdiepingen hoog en gelegen vlak achter een halfronde stuwdam. Helaas, een sterk vervallen bouwval.
We besluiten door te rijden naar Myans, wijnboer Daniel Billard. We gaan een beetje opschieten dus, zodat we daar tegen het eind van de middag zijn.
Onze route voert nog langs het mooie Lac du Bourget met de bekende stad Aix-les-Bains. Nog even een foto voor we doorrijden naar de France Passion-wijnboer, waar we gaan overnachten.
De ontvangst bij Daniel Billard is allerhartelijkst: hij weet nog hoe hij mij twee jaar geleden met de tractor uit de modder heeft getrokken, toen het zoveel geregend had. Nu is de bodem droog en stevig, we gaan op dezelfde plek staan en lekker buiten eten aan de nieuwe picknickset!
Om 19.00 uur (het is vaak om 19.00 uur bij die wijnboeren) heeft Daniel tijd en kunnen we wijn proeven. We nemen witte wijn mee en rosé, voor als we het komend weekend nog gaan barbequen.
Vandaag gereden 248km, totaal 1248km. Overnachting gratis.
Vrijdag 4 april 2025
Half acht, tijd om op te staan. Strak blauwe lucht, het wordt een prachtige dag!
We nemen de snelweg naar Grenoble, de parallelweg door de dorpen kennen we al: veel te druk en met talloze stoplichten. Maar daarna nemen we een mooiere weg!
Achter Grenoble gaan we de bergen in, naar het Plateau van de Vercors. Deze keer niet rechtdoor, naar het stadje Die in de Drome maar rechtsaf, door de Gorges de la Bourne: de kloof van de rivier de Bourne. Een prachtige route.
Aan het eind van de kloof, voorbij Saint-Nazair-en-Royans, slaan we linksaf naar het zuiden. We rijden langs de rand van de bergen met uitzicht over het enorm brede dal van de Rhône. Bij Crest aangekomen kruisen we het dal van de Drome.
Verderop arriveren we in Valréas, dan is het nog slechts enkele kilometers naar Peter en Lidy. Google stuurt ons echter door een binnenweggetje met een doorwaadbare plaats! Foto uit een filmpje dat Femma maakte.
Tegen vijven zijn we bij wijnboer Lauribert, bij Peter en Lidy. Er is een plekje vrij achter waar zij staan, op de “tweede rang”. Ik sleep tafel en stoeltjes naar hen toe en we eten buiten, met zijn vieren.
Vandaag gereden 238km, totaal 1486km. Overnachting gratis.
Zaterdag 5 april 2025
Samen met Peter en Lidy rijden we van de wijnboer terug naar de supermarkt in Valréas. We doen boodschappen en gaan door naar onze favoriete camping net buiten Condorcet, 40km verderop. Hier zullen we vanmiddag ook mijn zus Eugeni met haar man Herman treffen, op de terugweg uit Spanje en Portugal met hun VW-camper.
Zij komen ook aan in de loop van de middag, we zitten gezellig bij elkaar en we gaan samen barbecueën. Dat is het verhaal voor vandaag, verder weinig te melden. (Gisteren, vanaf de Supermarkt in Valréas naar de camping in Condorcet, vergeten de tracking aan te zetten…)
Vandaag gereden 32km, totaal 1280km. Overnachting € 15,00.
Zondag 6 april 2025
Een dagje op de camping, en een tweede barbecue. Prachtig weer, gezellig met elkaar én een bijzondere activiteit.
Pakweg 15 jaar geleden stonden we voor het eerst een nachtje op deze camping, naast mijn collega Gerard Koelewijn. Gerard, langer en slanker dan ik én sportleraar in goede conditie, nodigde mij uit om de dalhelling te ‘beklimmen’ naar de ruïnes van het oude Condorcet bovenop de berg. Dat hebben we toen gedaan en dat was voor mij een behoorlijk zware wandeling.
Nu, op mijn 70e, doe ik hetzelfde voorstel aan Herman, mijn 3 jaar jongere sportieve zwager in goede conditie. Die voelt daar wel voor, dus we vertrekken met zijn tweeën. De eerste uitdaging is het oversteken van de beek: overstappen van de ene (gladde) steen op de andere. Dat lukt, we kunnen aan de beklimming beginnen!
Die beklimming viel enorm tegen. Omdat ik niet meer precies wist hoe we destijds hebben gelopen, nemen Herman en ik -op de gok- een verkeerd pad. We volgen de palen met elektrische bovenleiding tegen de berg op. Op handen en voeten, steil naar boven met veel doornenstruiken op ons pad. Na een paar flinke schrammen zit mijn rechterarm behoorlijk onder het bloed, verder geen probleem: deppen met de zakdoek 🙂 Met een flinke hartslag en behoorlijk buiten adem (ik dus) komen we boven aan.
Boven vinden we de ruïne van het Chateau Condorcet en de restanten van het oude dorp uit de 19e eeuw, waaronder het oude kerkhof. We hebben er rondgekeken en wat foto’s gemaakt.
De weg naar beneden liepen we over het pad dat we eigenlijk hadden moeten hebben. Heel plezierig: een goed pad én het loopt naar beneden in plaats van steil omhoog. Dan nog de laatste hindernis voor we terug zijn op de camping: de beek over. Herman, op zijn bergschoenen, is er vlot over. Ik ben wat minder zeker van mijn zaak en toen Herman nog eens terugkwam gaf ik hem mijn telefoon en camera.
Tja, en dan gaat het mis: wanneer je bang bent om te vallen, dan val je! Bij de overstap naar de derde kei in het water glijdt mijn schoen weg en ga ik languit de beek in! Geen houden aan… Schade? Een gekneusde pink 🙂
Met wat we hebben overgehouden van de avond ervoor doen we een tweede barbecue. Daarna nog een rondje koffie en al gauw gaat iedereen naar zijn eigen camper, het wordt te fris om nog buiten te zitten.
Vandaag gereden 0km, totaal 1280km. Overnachting € 15,00.
Het kaartje met de route van de afgelopen week.
