De PACC-contest als PA6D

Met een speciaal daarvoor opgericht groepje bevriende radioamateurs doen we dit jaar mee aan de grootste, door Nederland georganiseerde radiowedstrijd, de PACC. Daarvoor hebben we van het ministerie een mooie, korte call gekregen: PA6D.

Wij, dat zijn Joeri PE5JW en Hans PC9F, de initiatiefnemers. Daarnaast Joris PD2JM en Herman PD1ACK, bekend van de jaarlijkse Jota’s. En ikzelf natuurlijk, Aloys PA3DAT. De wedstrijd vindt traditiegetrouw plaats in het tweede volle weekend van februari.

Met onze groep doen we mee in de klasse Mix Mode (telegrafie én telefonie) en Multi-Two (meerdere radioamateurs, 2 zenders tegelijk). En natuurlijk de volle 24 uur, van zaterdagmiddag 13.00 uur tot zondagmiddag 13.00 uur. Dat is bijna 10 uur per persoon, met zijn vijven.

Dan is er natuurlijk de vraag: waar gaan we dat doen? Die vraag was eigenlijk al bij voorbaat beantwoord: bij Gezina en Hendrik-Jan op camping Varsenerveld, waar we elk jaar in juni/juli een weekend kamperen met onze afdeling. In februari is de SVR-camping nog gesloten, maar wij mogen de (verwarmde) recreatieruimte gebruiken én het vakantiehuisje met de 3 tweepersoons slaapkamers. En alle ruimte om de boerderij heen!

     
Op donderdag zijn we begonnen met het brengen en klaarleggen van mastjes en antennes. Een mast van 10 meter hoog met rotor en een draaibare dipool voor 10/15/20/40 meter (foto links). Een mast, 13 meter hoog (midden) met 2 hijslijnen: eentje voor de dipool voor 80 meter (2 x 20m lang) en bovenin de dipool voor 160 meter (2 x 40m lang!) De derde mast, 10m hoog, draagt een (horizontale) Cobwebb-antenne voor 10/15/20/40m (foto rechts). 

   
We hebben ook een panoramisch videootje van 20 seconden met de opstelling van (een deel van) de antennes.

[clear]Een fiberglasmast van 10m met een kwartgolf vertical voor de 40m-band (foto links). Foto genomen aan het eind van de zondagochtend, tijdens de storm!
In het midden nog een militaire mast met extra dipool, 2 x 20m lang, voor de 80m-band. Tot slot nog een ontvangstantenne, 10m hoog met richtwerking, volgens het systeem van de Amerikaan K9AY.

Vrijdag 7 februari 2020
We verzamelen ons om 10.00 uur in de keuken van Hendrik Jan, de hobbyboer/campingeigenaar, voor de koffie. Daarna begint het uitladen van de auto’s: randapparatuur, zendontvangers, eindversterkers en honderden meters zware coaxkabels.

We sjouwen alles naar binnen, stellen vast wat spullen op, daarna gezamenlijk naar buiten om de masten overeind te zetten. We hebben al zoveel voorbereidend werk gedaan op donderdag, dat we op vrijdag op tijd klaar zijn met opzetten. Kunnen we lekker naar binnen gaan om alles aan te sluiten en te testen!

Rond 18.00 uur zitten we om de tafel om te snacken. Joris zorgt voor de catering (ontbijt, lunch) en heeft voor ‘het diner’ in Ommen patat en snacks gehaald. Biertje erbij, we maken het ons gezellig.
We blijven ook allemaal slapen: de vrienden in het vakantiehuisje met 3 slaapkamers, ik in de eigen camper.

Zaterdag 8 februari 2020
Om half negen zitten we met zijn allen aan het ontbijt in de vakantiewoning. De laatste taken worden verdeeld, de computers met loggingsoftware in een netwerk op elkaar ingesteld en de laatste antennes afgeregeld. Ruim voor 13.00 uur zijn we klaar!

We hebben een rooster gemaakt en gaan in tweetallen, in blokken van 2 uur, verbindingen maken. De 4 collega’s in phone (telefonie), ik met telegrafie (morse). Die combinatie levert ons extra punten op, maar ik ben van ons vijven (helaas) de enige die morse-telegrafie beheerst. Ik heb er in de jaren ’80 bij de PTT verplicht examen in moeten doen, de anderen zijn van na die periode.

Het gaat voorspoedig. De eerste 2 uren op de 20 meter band maak ik ruim 100 verbindingen. Veel Russen en andere ‘Oostblokkers’, maar ook een aantal Amerikanen. Tegen etenstijd zitten we over de 400 verbindingen, tijd voor de Chinese maaltijd. Dan wordt Joeri gebeld: een vriend van hem is plotseling overleden, hij moet er van tussen. We passen het rooster wat aan en gaan met zijn vieren verder.

Dit gaat dus de hele nacht door. Zelf ben ik tot 23.00 uur actief, daarna weer vanaf 05.00 uur morgenochtend. Met zijn vieren wordt het wel zwaarder. We spreken met de ‘jongste’ twee (42 en 49 jaar jong 🙂 ) af dat ze niet doorgaan tot 05.00 uur, maar eerder stoppen als het aantal verbindingen sterk terugloopt.

Tot 23.00 uur moet ik nog ‘aan de bak’. Daarna slapen, morgenvroeg ben ik er weer. Tot morgen!

Zondag 9 februari 2020
Om half vijf was ik eruit, wassen/aankleden en even ontbijten in de camper. Iets na vijven zet ik de zender aan, in de recreatieruimte. Alle anderen slapen nog. Het gaat goed met telegrafie op 160 meter: binnen twee uur toch weer ruim 100 verbindingen erbij in het log. Dan zijn de anderen ook op, er is koffie en Joris lost mij af. Joeri verwachten we tegen het eind van de ochtend terug.

Uiteindelijk gaat het relatief slecht: de condities (reflecties van radiostraling in de ionosfeer) zijn dusdanig afwezig dat het alleen goed gaat in de 160 meterband en redelijk op 40 meter. De 80 meterband en de 20 meterband gaan slecht, daarboven (15m en 10m) is het compleet ‘dood’. De ‘avondploeg’ hield het rond 12 uur voor gezien en is naar bed gegaan. Dus van 12 tot 05.15 uur ’s ochtends waren we ‘uit de lucht’.

Desondanks maken we, als beginnende groep met relatief weinig ervaring, zo’n 900 verbindingen. We zijn er zeer tevreden mee, deze eerste keer. We gaan er niet mee winnen: vriend Wietse PA3DDJ in Friesland met zijn ploegje, 7 man sterk en 24 uur aan één stuk actief, komen in dezelfde klasse aan ruim 2000 verbindingen… Meer telegrafisten, dát zet duidelijk zoden aan de dijk! Of ik niet een morse-cursus kan gaan geven… 🙂

Vanwege de zware storm, dit weekend, ruimen we al vroeg de masten voor 80m en 160m op, die we dan niet meer nodig hebben. De 160 meterband is een nachtband, die werkt het best in het donker. Dus dat breken we vast af. Ook de ‘Cobwebb’-antenne van Joeri, die gevaarlijk doorbuigt in de harde wind, halen we snel naar beneden. Voordat ie stuk gaat! We kunnen nu nog door met de draaibare dipool voor 20m en de vertical voor de 40 meterband. Om 13.00 uur, bij het sluiten van de wedstrijd, zitten we op 901 verbindingen waarvan 898 geldig (3 dubbelen).

Dan is het afbreken, opruimen, coaxkabels oprollen, afwassen, stofzuigen enz. Binnen een paar uur is alles aan kant en drinken we samen nog wat voor we op huis aan gaan. Het was een geslaagd weekend op een meer dan uitstekende locatie en een fantastische accommodatie! Dit is zeker voor herhaling vatbaar.

Rechts de uitslag volgens ons logprogramma.
En hieronder de verschillende landen waarmee we verbinding hebben gemaakt.

De uitslag van deze wedstrijd laat nog een paar maanden op zich wachten: de organisatie krijgt logbestanden binnen van over de hele wereld. Deze logbestanden worden tegen elkaar gecontroleerd: een vewrbinding met een Rus die wij maakten, moet ook in het logbestand van de Russische collega terug te vinden zijn. Gelukkig hebben we tegenwoordig computers, die die immense taak uitvoeren! 🙂