Santos, de logeerhond: vervolg

Onze nieuwe logeerhond Santos, die pas een nachtje op proef is geweest, is nu hier voor een week. Hans en Sini, de eigenaren, zijn er even uit naar de Canarische Eilanden.

Op Femma’s verzoek hebben we niet alleen de hond, maar ook Sini’s auto (een kleine Daihatsu) en een damesfiets met terugtraprem erbij! Femma wil Santos leren lopen aan de fiets, en dat is een beetje link met zo’n grote hond als je alleen handremmetjes hebt…

zondag 20 januari
We dachten dat het handig zou zijn, Sini’s auto. Met de achterbank naar beneden heeft ie dan mooi de gehele ruimte achterin tot zijn beschikking. Dat is ook wel zo, maar hij wil ook graag voorin zitten, en als dat achterklepje opengaat probeert ie er van tussen te gaan!

In het Abbertbos een geocache gedaan (en gevonden) met de toepasselijke naam “Commissaris Rex”. Hij zat wat sneu naast een boom, wat dieper het bos in (foto rechts). Een grappig gemaakte geocache, in de holle binnenkant van de hond zat het logboek verstopt!

Thuisgekomen lukte het me om Santos eerst te laten zitten, voordat ik de klep open deed. Dan eerst de riem weer om, eerder mag ie de auto niet uit!

Aan het eind van de middag is Femma er nog even op uit gegaan met Santos én de fiets. Ze zouden eerst samen gaan lopen, met de fiets er tussenin. Kan de hond even wennen, aan het lopen naast de fiets. Maar al spoedig is Femma gaan fietsen, en Santos deed het perfect en hij vond het leuk!

maandag 21 januari
Op de Canarische Eilanden is onze schoonzus Sini vandaag jarig. Sini, als je dit leest: van harte gefeliciteerd!

Santos heeft goed geslapen, en hij reageert (gelukkig!) ook niet op de krantenjongen, die tussen 6 en half zeven de krant in de bus drukt.
Inmiddels is het hier een echte witte wereld. De afgelopen nacht én vanochtend heeft het redelijk doorgesneeuwd, er ligt nu wel een laagje van dik 10cm. Vandaag al twee keer aan het sneeuwschuiven geweest, om de voordeur een beetje bereikbaar te houden…

We moeten nog een beetje aan elkaar wennen, hoe gaan we dit samen doen? Santos is speels, kijkt naar een blaadje dat wegwaait, spelende kinderen, vogels in de lucht. En wil graag iets in zijn bek houden, desnoods de riem. Niet zo erg, behalve dan dat hij hem stuk bijt. Gelukkig kent hij het commando los, maar als hij enthousiast is valt dat soms niet mee. Hij is stapelgek op eten. Voordeel dat je hem hiermee kunt lokken en laten doen wat je wilt. Nadeel: ons eten lust hij ook wel.

We zijn er druk mee om hem te leren dat hij uit de keuken moet blijven, niet ons eten mag pikken, niet als eerste door de deur mag maar moet wachten op zijn beurt, etc. Met geduld en volhouden lukt het wel, en hij vindt het allemaal prima.
Op het gasfornuis staat een reuze pan met erwtensoep die we maken voor vrijdag a.s. Dan zal de opbouw van de antennes voor de PACC-contest plaats vinden. Met dit sneeuw- en vriesweer gaat een stevige warme hap tussen de middag er vast wel in.

dinsdag 22 januari
Het plan was om met Santos te gaan fietsen. Om kwart over 8 staan we klaar bij de achterdeur en stappen naar buiten. Hij is door het dolle heen dat we met zijn allen op stap gaan en de riem glipt uit mijn hand. Potverdikke, nu moeten we de hond gaan vangen! Gelukkig heb ik een groot stuk kaas in de koelkast liggen en daarmee komt hij snel terug. Eten boven alles!

Tien minuten verder gaan we voor de 2e keer naar buiten. Nu breekt de haltie en sta ik met riem in de handen maar opnieuw zonder hond. De kaas bewijst ook nu weer goede diensten. In de tas met spullen van Santos zit ook een haltie en dan staan we voor de 3e keer klaar.

Maar intussen is het wel half 9 geweest en als we niet oppassen komt Aloys te laat voor school en ik begin nu wat gestresst te raken van dit gedoe. We besluiten dat Aloys vast via het stadspark naar school fietst, en ik ga de andere kant uit richting de weilanden. Eerst gaat het niet zo lekker omdat hij de riem in de bek wil houden en mij zo van de fiets af kan trekken. Maar als we iets verder zijn gaat het beter en loopt hij keurig mee. Missie geslaagd!

Als we terug zijn krijgt hij zijn brokjes en een bak water en al snel ligt hij te snurken. We zijn er allebei een beetje moe van geloof ik.

woensdag 23 januari
Op woensdag is Aloys vrij van school. Toch moeten we er vroeg uit, Femma moet naar de tandarts in Leeuwarden.
Na enig overleg, samen gaan mét de hond of Femma alleen, kiezen we voor Femma alleen. Aloys blijft thuis met Santos die nu, 09.30 uur, languit ligt te slapen voor de bank in de huiskamer.

Rond de middag gaan we een stevige wandeling maken, en onderweg spelen we met een grote stok. Santos vindt het een leuk spelletje om die kleine boomstam steeds weer zogenaamd te vergeten, zodat we telkens een stukje terug moeten om de stok weer op te halen. En rollen in de sneeuw: Santos vindt het heerlijk om even languit te rollen door de sneeuw, tot zijn hele kop er wit van is.

In de loop van de middag is ook Femma er weer. Ze gaat nog even op de fiets de stad in om een nieuwe haltie te kopen. Onze oude is stuk, gebroken, en ze komt thuis met een hele mooie, stevige haltie. Speciaal voor grote honden.

donderdag 24 januari
We zijn vroeg opgestaan, Aloys moet naar school en vertrekt tegen half negen. Het is prachtig zonnig weer, Femma fietst met Santos de stad uit richting de Zande, dat is de oude weg naar Wezep. Omdat hij niet mag trekken aan de riem lijkt het wel of hij het nu iets minder leuk vindt? De fiets die Hans heeft meegebracht is gelukkig niet zo groot, dat ben ik ook niet dus dat past heel goed.

Voor Santos kwam logeren was hij bij de dierenarts geweest voor zijn anaalklieren. Het probleem leek opgelost, maar dat bleek toch niet zo te zijn. Het diergeneeskundig centrum “om de hoek”. heeft inloopspreekuur en Femma wandelt er met Santos even heen.
Santos kon het uitstekend vinden met de vrouwelijke dierenarts, zij vond hem een lieve hond. Het blijkt inderdaad niet helemaal goed en de dierenarts schrijft een receptje voor.
Thuis gekomen meteen maar de eerste paar pillen, verpakt in een stukje brie. Dat vindt hij niet zó lekker, maar met ham is het hap-slok-weg!
Op de foto Femma en Santos in de wachtkamer van het diergeneeskundig centrum.

vrijdag 25 januari
Vrijdag, dan is Aloys weer thuis. Een beetje uitgeslapen, tot 08.00 uur in plaats van om half zeven er al uit. Een rustig dagje, tussen de wandelingen door ligt Santos lekker te slapen.
Jammer dat ie moeilijk slapend te fotograferen is, hij houdt alles heel goed in de gaten! 🙂

zaterdag 26 januari
We zijn alweer vroeg opgestaan, Aloys moet vandaag naar Friesland, Aldeboarn onder de rook van Akkrum. Hier worden, in de weilanden van een oude leegstaande boerderij, antennes opgezet voor de PACC-contest (een radiowedstrijd) die over 2 weken gaat plaatsvinden.

Vandaag vertrekt hij al om half acht. De erwtensoep die we eerder deze week gemaakt hebben gaat mee, dat is de warme hap voor bij de lunch. Zal vast wel smaken met dit winterweer.

 

Santos en ik gaan er op uit met de fiets. We gaan naar de Zande, daar is een leuk militair oefenterrein aan het water. Niks met kogels en schieten en zo, nee hier oefenen de mannen zomers met het bouwen van noodbruggen. Niet zo vaak, de rest van het jaar gebeurt er niet zo veel als je het mij vraagt. Wij gaan er op de fiets heen, ca. 4 km. We hebben de afgelopen dagen al geoefend dus het moet kunnen.

Op dit oefenterrein kan je aan de overkant Wilsum zien liggen.
Nadat we hier wat hebben rondgewandeld gaan we terug, de wind mee. Dat gaat toch wel wat makkelijker dan de heenweg!
We zijn mooi op tijd thuis, want het begint weer wat te sneeuwen. Niet zo hard, maar toch.

zondag 27 januari
Vandaag is het zondag en de dooi is ingevallen. Het regent en het gaat helemaal niet zo zachtjes. Voor het einde van de ochtend zijn opklaringen voorspeld dus we haasten ons maar niet. Terecht blijkt, als we later in het Roggebotse bos gaan wandelen is het droog en aardig weer.

maandag 28 januari
De laatste logeer-dag al weer, zo snel gaat dat. Als het goed is zijn Hans en Sini vannacht met het vliegtuig teruggekomen…….
De zon schijnt, de sneeuw is bijna weg en het is niet koud dus we gaan wandelen.Naar de molen, over de dijk, en verder.

Aan het begin van de middag stappen de baasjes onze huiskamer binnen.Een hartelijk weerzien, Santos is helemaal blij. Bij een bakje koffie praten we bij, hoe was de vakantie, en hoe is met Santos gegaan. En dan is het tijd om naar huis te gaan, ik zwaai ze uit tot de hoek van de straat. Dag Santos, tot de volgen de keer!.