[clear-line]
Maandag 7 augustus 2017
Ik was al een paar keer wakker, maar om goed 4 uur besluit ik op te staan. Om ons heen zijn er allerlei geluiden: motoren van auto’s, het dichtslaan van portieren, stemmen. Het lijkt erop dat iedereen al wakker is. Door de gordijnen schijnt het felle licht van koplampen.
Opstaan dus maar. Wassen, tanden poetsen, aankleden. Ik ga even buiten kijken. Onze rij staat tot achteraan vol met campers en wat erop lijkt. In de rij rechts van ons bedrijfsauto’s al dan niet met aanhanger en nog meer campers. Van de vier rijen met personenauto’s zijn er al drie volledig gevuld.
Ik zie de kaartjesman aankomen. Die heeft een lijst van de reserveringen en neemt de tickets van je in ontvangst. Daarna maak ik Femma wakker en neem ik beide iPads onder de arm en steek de straat over, naar het wachtlokaal met WiFi. Snel even naar mijn mail én het camperforum kijken en ondertussen op beide iPads de volledige Volkskrant downloaden. Hebben we straks wat te lezen aan boord.
Om 05.10 uur rijden we in optocht de veerboot op, we pakken onze spullen, sluiten de auto af en gaan naar het zelfbedieningsrestaurant voor koffie. Die gaat tegen half zes open en met twee kwartliter bekers koffie kom ik terug bij ons tafeltje, aan het raam. Ik vertel Femma over het Engelse ontbijt dat ze hebben en daar heeft ze wel trek in. Dus nog een keer in de rij: voor 2 personen worstjes, spek en spiegeleieren. Een uitstekend “low carb” ontbijt (zonder koolhydraten)!
En zo rijden we om 07.10 uur in het havenplaatsje Tarbert, op het eiland Lewis & Harris, de boot af. De zon is al op, veel blauw in de lucht, het belooft een mooie dag te worden!
We nemen de ‘hoofdweg’ naar Stornoway. Van Stornoway de A858, een stukje terug door een hoogveenlandschap. Tot onze verrassing zien we overal randen van ca 50cm hoog waar men turf heeft gestoken. Zelfs zien we ergens turfjes liggen. Later zal blijken dat er over het hele eiland turf wordt gewonnen, vermoedelijk vooral als brandstof in plaats van hout. Bomen groeien er hier amper…
We bezoeken de Standing Stones, een verzameling stenen die naar ons idee niet onder doet voor Stonehenge. Indrukwekkend, met een mooi bezoekerscentrum erbij. Het is er nog druk ook.
Een klein stukje terug nemen we een zijweg, de B8011 naar het dorpje Brenish. Dat is 45km verderop en tevens het eind van de doodlopende weg. Het blijkt een prachtige route! Woeste landschappen, kloven en enorme witte zandstranden, de grootste van Europa! De oceaan kleurt diepblauw én turqoise op een mooie dag als vandaag.
[clear]
Hierna nemen we de kustweg naar het noordelijkste punt van het eiland, de vuurtoren, de ‘Butt of Lewis’. De weg er naar toe is wat eentonig; grote, uitgebreide hoogveenvlaktes. Het Lewis-gedeelte is vlakker en minder interessant dan het zuidelijke Harris.
De vuurtoren staat echter op een mooi punt, hoog boven de kliffen met een fantastisch uitzicht over de Atlantische Oceaan. We besluiten hier, naast de vuurtoren, te blijven staan voor de nacht.
Vandaag gereden 239km, totaal 1569km. Overnachting £ 0,00.
[clear-line]
Dinsdag 8 augustus 2017
Een rustige nacht naast de vuurtoren. Wel wat wind én regen, maar daar slapen we grotendeels doorheen. Na een laatste wandeling langs de oceaan vertrekken we om half tien richting Stornoway. Maar eerst nog brengen we een bezoek aan een ‘blackhouse’.
Een blackhouse heeft qua eenvoud wel wat van de oud-Drentse plaggenhut. Een eenvoudig huis -in dit geval van natuursteen- met rieten dak en en twee of drie ruimtes: woonruimte, slaapruimte en stal.
Bijzonder is dat de ruïnes van deze oude woningen nog overal in het landschap te herkennen zijn.
We kijken even rond in Stornoway, gooien er de tank vol en doen wat boodschappen. Dan vertrekken we weer richting zuid: vanavond willen we overnachten in de haven van Leverburgh van waaruit we morgenochtend met de eerste veerboot, om 08.30 uur, vertrekken naar het eiland Uist.
In Tarbert, waar we gisterochtend in alle vroegte zijn aangekomen, gaan we nog even kijken bij de destilleerderij. Dat valt tegen: hier wordt geen Whisky geproduceerd maar alleen Gin. Dat hoeven we niet dus we gaan gauw verder.
Aan het eind van de middag komen we aan in Leverburgh. Een onooglijk plaatsje en een rommelige haven met onder meer een autosloperij. We gaan even verder kijken voor een overnachtingsplaats.
Die vinden we enkele kilometers verder, langs de single-track-road naar het eind van de wereld. Mooi rustig, slechts schapen rond de auto. En het geluid van een zacht kabbelend beekje…
Vandaag gereden 182km, totaal 1751km. Overnachting £ 0,00.
[clear-line]
Woensdag 9 augustus 2017
Wekker op half zeven, om half acht zijn we klaar om te rijden. Bij de veerboot, 2km verderop, sluiten we aan in het rijtje. Mooi op tijd om een ontbijtje te maken.
Om half negen varen we uit, om half tien rijden we op Uist van boord.
We gaan eerst even kijken in Lochmaddy, 15km verderop. Daar gaan we morgenmiddag op de veerboot terug naar Skype. Prettig om vast even te weten waar dat is.
Vanuit Lochmaddy toeren we over Uist, op weg naar het zuiden. Over Uist loopt slechts één doorgaande weg, veelal single-track, waarover we de 80km ook weer terug moeten.
Uist doet ons denken aan Brandö, één van de Ålandseilanden in de Oostzee: heel veel losse eilanden en eilandjes, door bruggen en dammen met elkaar verbonden. Aan de westkust, de oceaankant, duinen en brede zandstranden. De oostkant bestaat vooral uit eilandjes.
Onderweg komen we een grote Coop tegen, doen we meteen even boodschappen. En we vinden een mooi plekje in de duinen waar we lunchpauze houden. Daarna rijden we door naar Lochboisdale, de ‘grootste plaats’ in het zuiden. Een handvol huizen, verspreid rond de haven. Meer is het niet…
We gaan nog verder naar de zuidpunt, waar sinds 2001 een dam het eiland Uist verbindt met het veel kleinere eilandje Eriskay. Hier is een ferryhaven voor de veerboot naar het eilandje Barra.
Een mooie plek om te overnachten: bij het wachtlokaal is water, een stortput voor het toilet én een douche waar je £ 1,00 in moet gooien. En WiFi, want ons telefoonbereik is knudde op de eilanden. Hier blijven we vandaag!
Wanneer om 18.30 uur de laatste boot is vertrokken is het terrein voor ons. We zien er de rest van de avond vrijwel niemand meer. Alleen nog een hele grote roofvogel, een arend, die een tijdje roerloos boven ons blijft zweven.
Vandaag gereden 120km, totaal 1871km. Overnachten £ 2,00 (douche).
[clear-line]Donderdag 10 augustus 2017
Het was een erg rustige nacht aan het haventje. De ochtend is grijs, weinig zon vandaag. Wel een harde wind maar het is droog en dat is ook belangrijk. Rond een uur of tien verlaten we dit eilandje en rijden we over de dam terug naar Uist.
De route is simpel: dezelfde 80km die we gekomen zijn moeten we ook weer terug. Dat kost de nodige tijd op zo’ single-track-road. Je rijdt al niet snel en dan moet je ook nog om de haverklap aan de kant voor een tegenligger.
Aan het begin van de middag vinden we een aardige plek voor de lunchpauze. We bakken pannenkoeken met appel en rozijnen. Kop koffie erbij, dat gaat er wel in!
Verder doen we nog twee ‘ommetjes’ die we op de heenweg hebben laten liggen.
In een winkeltje onderweg kopen we nog wat kleine dingen, waaronder op turf gerookte zalm. Zo zijn we rond half drie weer terug in Lochmaddy, waar we de auto (als eerste) in de rij voor de veerboot parkeren. Er komt gelijk iemand om de tickets aan te pakken waarna wij ons, met de iPads, terugtrekken in de wachtruimte: daar is tenminste WiFi!
Om 16.00 uur rijden we de veerboot op, een behoorlijk groot schip. Gelukkig maar, de wind is aangetrokken tot stormachtig en dan zit je maar beter niet op een kleine veerboot. We zoeken meteen een tafeltje aan het raam bij het snelbuffet. Dan kun je nog wat gebruiken, onderweg.
Na aankomst op Skye om 18.00 uur rijden we nog 80km door over de hoofdweg naar de oostkant van het eiland, de brug naar het vaste land. Daar stonden we vorige week vrijdagavond op de pier, dat kunnen we best nog eens doen. Het is stormachtig weer, de wind doet de camper schudden. Maar daar slapen we wel om! 🙂
Vandaag gereden 197km, totaal 2068km. Overnachting £ 0,00.
[clear-line]Vrijdag 11 augustus 2017
Dat slapen valt dus tegen. De inmiddels gierende wind is nog in kracht toegenomen en de auto staat hevig te schudden. Om half twee zijn we er klaar mee. In de pyjama achter het stuur, we gaan de auto verplaatsen naar een nabijgelegen straat in het dorp, bij de kerk. Parkeren uitsluitend voor de kerk staat er, maar tegen half acht ben ik wakker en rijden we de auto terug naar de pier. De wind is inmiddels in sterkte afgenomen.
Om kwart over negen vertrekken we van het eiland Skye in de richting van Aberdeen, op weg naar Wietse en Anja en de Deeside; de vallei van de rivier de Dee met zijn leuke dorpjes, bekend van de Engelse TV-serie “Hidden villages” met Penelope Keith. Deze aflevering staat nog op Youtube…
Een mooie route, eindelijk weer volop tweebaans wegen en bos! Zaken die op de eilanden slechts spaarzaam voorkomen. Via WhatsApp hebben we contact met Wietse en Anja en rond 15.00 uur arriveren we in een dal, waar Wietse aan een riviertje staat te vliegvissen; hij heeft zowaar een forel gevangen! Dure forel overigens, want om hier te mogen vissen heeft hij in het dorp verderop voor £ 8,00 een visvergunning gekocht…
We hebben een Britstop-plek uitgezocht om te overnachten, bij het Deeside Activity Park, mét restaurant. Onderweg er naar toe komen we door mooie dorpjes als Braemar en langs kasteel Balmoral, waar de Engelse koningin momenteel verblijft. De agent wil best even poseren, voor het grote toegangshek, en bij de bijbehorende destilleerderij kopen we een fles whisky van Hare Majesteits huismerk, Royal Lochnagar.
Bij het Activity Park, wat inmiddels (na 17.00 uur) is gesloten, kunnen we uitstekend overnachten. De eigenaar biedt ons zelfs douchen aan. Maar het restaurant is, net als het park zelf, na 17.00 uur gesloten. De zon schijnt, het is prachtig weer en we gaan lekker buiten zitten. We ‘behelpen’ ons met wijn en hapjes, een blik soep en een blik Duitse bokworst…
En dan gaan we nadien koffie drinken met een kleine Whisky-proeverij! In de bus van Wietse en Anja, wij hebben “het bed nog plat” (de dinette in de bedstand). Morgenochtend het bed “aan de kant”, dan kunnen we bij ons ontbijten!
Vandaag gereden 341km, totaal 2409km. Overnachten £ 0,00.
[clear-line]
Zaterdag 12 augustus 2017
Op tijd op, om half negen bij ons ontbijten. Vanaf 09.00 uur zijn toiletten en douche geopend, dan kunnen de liefhebbers na het ontbijt nog onder de douche. Ook doen we nog een paar boodschappen in het winkeltje en drinken koffie in het cafégedeelte.
Rond 11 uur vertrekken we met als bestemming het nabijgelegen Crathes Castle van de National Trust of Scotland (waar we alle vier lid van zijn).
We bekijken het 17e eeuwse kasteel en de bijbehorende tuinen. Het zijn veel kleine, middeleeuws aandoende ruimtes, niet de grandeur die we gewend zijn van kastelen en landhuizen in zuidwest Engeland. Flinke dikke muren, er is ook duidelijk wel het een en ander aan verbouwd in de loop der eeuwen!
In het park showt de Fordclub oude en antieke Ford-auto’s, waaronder een replica van een Ford GT40 raceauto. Voor een model uit 1966 oogt de GT40 nog altijd verrassend modern!
Hierna bekijken we het speciaal voor Koningin Victoria gebouwde Victoria Railwaystation. De koninklijke familie kwam dan hier per trein aan voor hun zomervakantie op kasteel Balmoral. Het is een drukke zaterdag: op het naastgelegen terrein is een happening met ralleyauto’s.
Dan nemen we opnieuw afscheid van Wietse en Anja: zijn gaan verder naar het zuiden, wij willen hier nog rondkijken op de “Deeside”. We rijden een stukje terug om de tank vol te gooien, en doen daarna meteen boodschappen bij Morrisons, een prettige supermarkt met een uitgebreid assortiment. Een soort AH.
Met de boodschappen besluiten we terug te rijden naar het Deeside Activity Park. Daar kunnen we best nóg een nachtje staan en dan gaan we morgen in Oostelijke richting door het dal van de Dee. Om half vijf parkeren we de auto weer bij het gazon met de tank.
Vandaag gereden 48km, totaal 2457km. Overnachten £ 0,00.
[clear-line]
Zondag 13 augustus 2017
Uitslapen, even lekker niksen. Na douchen, ontbijt en de krant, echt zondagmorgen, verlaten we om 11.10 uur deze overnachtingsplek. Vandaag toeren we door het dal van de Dee.
We rijden naar het dorpje Finzean in de South Deeside Valley. Daar heeft Femma over gelezen en het schijnt leuk te zijn. De rit er naar toe is mooi, we parkeren op het Finzean Estate, een farmshop en tearoom. Het is nog mooi weer, dus we drinken koffie op het terras, met een scone. Eentje, want dit is alles behalve koolhydraatarm…
Via mooie dorpjes als Aboyne, Dinnet en Ballatar rijden we naar Braemar, waar we eerst een bezoek zullen brengen aan Braemar Castle. Het kasteel is in beheer van en wordt onderhouden door de eigen plaatselijke bevolking. Allemaal vrijwilligers. Een bezoekje aan dit mooie kasteel blijkt meer dan de moeite waard!
We hebben dat thuis op TV gezien, in de serie “Hidden Villages” van Penelope Keith. Via deze link kun je de aflevering over de Royal Deeside alsnog bekijken op Youtube!
Dan door naar het plaatsje zélf. Helaas, een flinke regenbui in Braemar die ook nog wel een tijdje blijkt aan te houden. Je mag er overnachten op een parkeerplein waar ook een toiletgebouw is én een kraan. Die gebruiken we om de watertanks te vullen. Maar omdat het blijft regenen besluiten we om verder te gaan.
Door het dal rijden we naar het zuiden. Dat gaat omhoog: bomen maken plaats voor heidevelden en op het hoogste punt rijden we door een skigebied met pistes en kabelbanen. We rijden richting Perth en de vraag dringt zich op: waar overnachten we vannacht?
Er zijn amper campings voor Perth, geen camperplaatsen volgens de app’s op de telefoon. Wél een Britstop-mogelijkheid, zien we in het boek. Bij een bezoekerscentrum met restaurant, likeur-destilleerderij, likeur-museum etc. Het is slechts 6km omrijden, dus daar gaan we maar eens kijken. En we blijven er.
Vandaag gereden 164km, totaal 2621km. Overnachten £ 0,00.[clear]
De route van afgelopen week ->
